Trzy miesiące ogromnej tragedii - bólu, cierpienia, niezrozumienia, śmierci, smutku i łez, która zmieniła życie nie tylko naszych Ukraińskich Przyjaciół, ale też - w jakimś sensie - i każdego z nas. Trzy miesiące temu mieliśmy może jeszcze nadzieję, że wojna szybko się skończy. Przecież żyjemy w XXI wieku... Jak może być wojna?
Wczoraj spędziłam dużo czasu z moimi Przyjaciółmi, a wśród nich była dziewczyna, która jest Ukrainką - do Polski przyjechała kilka lat temu... Siedzieliśmy, piliśmy kawę i w końcu zaczęliśmy rozmawiać o tych wszystkich biednych - absolutnie nie mam na myśli biedy w sensie materialnym! - ludziach, którym zbrodniarz wojenny zgotował los na jaki nie zasłużył żaden człowiek...
Podziwiam tych ludzi, starszych, kobiety z dziećmi, które potrafią to wszystko tak umiejętnie ogarnąć. Sama na kilka chwil zajęłam się niemowlaczkiem pewnego małżeństwa, które poznałam jeszcze w Punkcie Informacyjnym w Pałacu Kultury i Nauki. Powiedziałam tej kobiecie, że utulę dzieciątko do snu, a sama niech odpocznie... Do dziś mam przed oczyma twarze tamtych ludzi, z którymi rozmawiałam, którym podałam coś do jedzenia i z którymi wymieniłem się numerami telefonu 💙💛
Poznałam tak pięknych, tak silnych i tak dobrych, wdzięcznych ludzi, że wierzę naprawdę w to, że jest więcej dobra niż zła, dlatego dobro w końcu zwycięży!
Cieszę się z każdej relacji, która się rozpoczęła w tym trudnym czasie. Nawet wczoraj mówiłam moim Przyjaciołom, że zdarzały się takie sytuacje, że ktoś pytał: "Mogę Cię przytulić"? I zaczynały lecieć łzy...
W momencie kiedy to piszę - dostałam właśnie wiadomość od dziewczyny, z którą się zaprzyjaźniłam w pierwszych dniach działań w Punkcie na Dworcu Zachodnim. Kilka dni temu napisała, że razem z dziećmi wraca na Ukrainę. Nie ucieszyła mnie ta wiadomość, pytałam po co wraca, czy będą bezpieczni. Teraz czytam, że wszystko dobrze. Bogu dzięki! ❤
Módlmy się, Kochani, o pokój dla Ukrainy i o opamiętanie dla morderców!
Chwała Ukrainie! Bohaterom Chwała! 💙💛
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz